به نقل از «قدس آنلاین»

چرا بیست و سوم ذی القعده را روز زیارتی امام رضا(ع) می دانند

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۳۱۵۳۹

استاد حوزه علمیه خراسان و سخنران حرم مطهر رضوی گفت: در روز قیامت هر کدام از زائران اهل بیت علیهم السلام در درجه و مکان خاصی هستند، به جز زائران امام رضا(ع) که در این روز آنها را در کنار خود آن حضرت جمع خواهند کرد و در کنار ایشان خواهند بود.

حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر طباطبایی در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین بیان داشت: نام چهار امام از دوازده امام شیعه، علی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امام علی ابن ابیطالب، امام علی ابن حسین، امام علی ابن موسی و امام علی بن محمدالهادی علیهم السلام امامانی هستند که نام شریف علی برآنها گذاشته شده است. همچنین چهار ماه قمری نیز از دوازده ماه سال حرام است و هر کدام از این ماه های حرام به نام یکی از این امامانی است که نام علی دارند.

وی ادامه داد: ذی القعده یکی از آن ماه های حرام قمری است که میلاد حضرت معصومه(س)، میلاد امام رضا(ع)، شهادت امام جواد(ع) و خروج امام هشتم شیعیان از مدینه به سمت خراسان در این ماه اتفاق افتاده است. به همین دلیل ذی القعده را به امام رضا(ع) منتسب کرده اند.

وی اظهار کرد: تمام روزهای ذی القعده برای زیارت امام رضا(ع)، نسبت به دیگر روزهای سال امتیاز بیشتری دارند و بین روزهای این ماه بیست سوم ذی القعده که مصادف با خروج ثامن الحجج(ع) از مدینه به سمت خراسان بوده است، زیارت این امام همام از فضیلت بیشتری برخوردار است.

حجت الاسلام طباطبایی یادآور شد: حضرت رضا(ع) روضه شهادت خود را قبل از آغاز سفر به خراسان در بیست و سوم ذی القعده برای مردم مدینه خواندند. ایشان به خواهرانشان به این مضمون فرمودند که خواهرانم بیایید و دور من بنشینید و برایم گریه کنید. کنیزی به امام گفت که آقا گریه سرراه مسافر میمنت ندارد. امام رضا(ع) فرمودند که من می دانم که از این سفر بر بازنخواهم گشت.  

وی ادامه داد: امام رضا(ع) در این روز میوه دل خود حضرت جوادالائمه(ع) را به کنار مزار پیامبر(ص) بردند و دست فرزندش را روی قبر مطهر ایشان گذاشتند. در آنجا فرمودند که ای رسول الله(ص) پسرم را کنار قبر شما به خدا می سپارم. همچنین حضرت در هنگام خروج تا سه مرتبه به سمت قبر پیامبر خدا(ص) بازگشتند و گریه کردند.

وی در خصوص علت این ماجرا ابراز داشت: دلیل آن، این بود که مردم بدانند این سفر برای تفریح ودیدن مامون و آن ماجرایی که بعدا در مورد ولایت عهدی پیش آمد، نیست. این سفر به اجبار است و در آن به شهادت خواهند رسید. ایشان با اعلام شهادت خود، ازمدینه حرکت کردند و زمانیکه به سمت خراسان به راه افتادند نیز بارها در بین راه از شهادت خود به شیعیان خبر دادند.  

سخنران حرم مطهر رضوی تصریح کرد: در خراسان وقتی دعبل ابن علی الخزایی به محضر آقا رسید و شعر معروف خود که به شهرهایی که قبور ائمه(ع) در آنها بود اشاره داشت را خواند، و به این بیت رسید که " و قبر ببغداد لنفس زکیة  _   تضمنها الرحمن فی الغرفات" به این معنی که در بغداد قبر رادمرد و نفس پاکیزه ای است که خداوند آن را در غرفه های بهشت با رحمت خود جای داده است و اشاره به حضرت موسی الکاظم(ع) داشت.

وی افزود: در این هنگام حضرت رضا(ع) به او فرمودند که این بیت را نیز به شعرت اضافه کن که " و قبر بطوس یالها من مصیبة _ الحت علی الاحشاء بالزفرات __ الی الحشر حتی یبعث الله قائما _ یفرج عنا الغم و الکربات" به این معنی که و قبری در توس خواهد بود که چه مصیبتها بر آن وارد می شود. پیوسته آتش حسرت در درون می افروزد، آتشی که تا روز حشر شعله می کشد؛ تا خداوند روزی؛ قائم آل محمد علیه السلام را برانگیزد که غبار غم و اندوه را از دل ما و دوستدارانش، بزداید.

استاد حوزه علمیه خراسان اضافه کرد: دعبل از امام پرسید که قبر توس مربوط به کیست؟ امام(ع) پاسخ دادند: قبر من است و روزها و شبها به پایان نخواهد آمد؛ مگر آنکه شهر توس محل رفت و آمد پیروان و زائران من گردد. به درستی که هر که در شهر توس و غربت من مرا زیارت کند، روز قیامت با من و در درجه من باشد و گناهانش آمرزیده شود.

حجت الاسلام طباطبایی با بیان این نکته که این روایت نشاندهنده عظمت و بزرگی این امام عظیم الشان است، گفت: تمام زائران اهل بیت علیهم السلام در روز قیامت هر کدام در درجه و مکان خاصی هستند. شهدا دربین شهدا و علما بین علما و دیگران نیز به همین ترتیب، به جز زائران امام رضا(ع) که قیامت آنها را در کنار خود آن حضرت جمع می کنند ودر کنار ایشان خواهند بود.

وی در پاسخ به این سوال که آیا اعمال زیارت این امام معصوم در روز زیارتی ایشان تفاوتی با دیگر روزها دارد یا خیر، عنوان کرد: همان اعمال و آدابی که در مفاتیح در باب زیارت امام رضا(ع) آمده است نسبت به دیگر زیارات وارده افضل و بهتر و عمل به آن کافی خواهد بود.

وی با اشاره به شیوع ویروس کرونا در جامعه و برقراری برخی از محدودیت ها در زیارت امام رضا(ع) خاطرنشان کرد: به افرادی که نشانه های بیماری نداشته و توانایی حضور در حرم مطهر رضوی را دارند توصیه می کنم حتما به حرم مشرف شده و از فیض زیارت امام از نزدیک بهره مند شوند.

وی ادامه داد: افرادی هم که بیمار هستند و توانایی حضور در حرم مطهر را ندارند الزامی به مشرف شدن آنها نیست. همچنین برخی از بیمارانی که شرایط جسمانی مناسب تری دارند اما به کرونا مبتلا هستند و ممکن است در صورت حضور در حرم رضوی باعث بیمار شدن هزاران زائر دیگر شوند به هیچ عنوان نباید به دلیل فرارسیدن روز زیارتی در حرم حاضر شوند.

وی خاطرنشان کرد: به هر حال افرادی که نمی توانند در حرم مطهر امام رضا(ع) ایشان را زیارت کنند باید بدانند که آقا از راه دور هم نجواها را شنیده و پاسخ می دهند. این افراد سعی کنند به هیچ عنوان از فیض زیارت ثامن الحجج(ع) از راه دور محروم نمانند.

انتهای پیام/

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: روز زیارتی امام رضا ع فیض زیارت زیارت امام امام رضا ع ذی القعده امام علی حرم مطهر امام ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۳۱۵۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لرستان؛ سیاهپوشِ اختر ششم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان لرستان، در سالروز شهادم ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت جای جای لرستان در غرق در عزا و ماتم است.

برخی بیست و پنجم شوال و برخی نیمه رجب را روایت کرده اند، اما روایت بیست و پنجم شوال مشهور تر است. در دوران امامت امام صادق (ع)، به علت ضعف حکومت اموی، آزادی بیشتری برای ابراز عقیده به وجود آمد و بحث‌های علمی بسیاری در موضوعات مختلف در گرفت.  این آزادی علمی و دینی که برای کمتر امامی از ائمه دوازده گانه وجود داشت، سبب شد تا شاگردان امام آزادانه در مباحث علمی شرکت کنند.
ابان بن تغلب گزارش کرده است که مردم در مسجد از او سؤالات فقهی شان را می پرسیدند. امام صادق(ع) با استفاده از این فرصت، روایات فراوانی در زمینه های گوناگونِ فقه، کلام و...بیان کرد.
به گفته ابن حَجَر هیتمی، مردم از او دانش های فراوان نقل می کردند و آوازه او به همه جا رسیده بود.
حضرت صادق تا سن ۱۲ سالگی معاصر جد گرامیش حضرت سجاد بود و مسلما تربیت اولیه او تحت نظر آن بزرگوار صورت گرفته و امام (ع) از خرمن دانش جدش خوشه چینی کرده است.
حضرت امام صادق (علیه السلام) در بیست و پنجم شوال سال ۱۴۸ هـ ق در حالى که ۶۵ سال از عمر مبارک آن حضرت گذشته بود به دستور منصور عباسى به وسیله انگور زهرآلود مسموم شد و به شهادت رسید و در قبرستان بقیع در کنار پدر و جد و عموى خود امام مجتبى (علیه السلام) به خاک سپرده شد.